ਆਰਸੀ ਰਿਸ਼ਮਾਂ ਤੇ ਨਵੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ....

ਤੁਹਾਡੇ ਧਿਆਨ ਹਿੱਤ

ਆਰਸੀ ਰਿਸ਼ਮਾਂ ਤੇ ਪੋਸਟ ਕੀਤੇ ਲੇਖਾਂ 'ਚ ਪ੍ਰਗਟਾਏ ਵਿਚਾਰ ਸਬੰਧਿਤ ਲੇਖਕ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਬੰਧ 'ਚ ਆਈਆਂ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਲਈ, ਉਹ ਖ਼ੁਦ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਅਤੇ ਜਵਾਬਦੇਹ ਹੋਵੇਗਾ। ਆਰਸੀ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦਾ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ਼ ਸਹਿਮਤ ਹੋਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸ਼ੁਕਰੀਆ।

Sunday, April 18, 2010

ਹਰਜੀਤ ਅਟਵਾਲ – ਕਹਾਣੀ – ਚਿੱਪੀ – ਭਾਗ ਦੂਜਾ

ਚਿੱਪੀ

ਕਹਾਣੀ

ਭਾਗ ਦੂਜਾ

ਲੜੀ ਜੋੜਨ ਲਈ ਭਾਗ ਪਹਿਲਾ ਉੱਪਰਲੀ ਪੋਸਟ ਜ਼ਰੂਰ ਪੜ੍ਹੋ ਜੀ।

ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਵੇਰ ਦਾ ਨਿਕਲਿਆ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਘਰ ਪਰਤਦਾ ਹਾਂ ਪਰ ਕਈ ਵਾਰ ਜਲਦੀ ਕੰਮ ਮੁੱਕ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਛੇਤੀ ਆਉਣਾ ਵੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈਸਾਡੀ ਰੋਡ ਤੇ ਹੀ ਅਗਾਂਹ ਜਿਹੇ ਕਿਤੇ ਰਹਿੰਦਾ ਬੁੱਢਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਆਪਣੀ ਸੋਟੀ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਤੁਰਦਾ ਦੁਕਾਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਮੇਰੇ ਘਰ ਦੇ ਮੂਹਰ ਦੀ ਨਿਕਲਦਾ ਤੇ ਰੁਕ ਕੇ ਡਰਾਈਵ ਵੇਅ ਵਿਚ ਖੜ੍ਹੀ ਮੇਰੀ ਵੈਨ ਵਲ ਦੇਖਣ ਲਗਦਾਕਈ ਵਾਰ ਅਗੇ ਲੰਘ ਕੇ ਪਿਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਵੀ ਦੇਖਦਾਮੈਂ ਬਾਹਰ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਭਰਵੀਂ ਵਿਸ਼ਵੀ ਕਰਦਾਕਈ ਵਾਰ ਅਸੀਂ ਮੌਸਮ ਬਾਰੇ ਸਰਸਰੀ ਜਿਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵੀ ਕਰਦੇਇਕ ਦਿਨ ਅਚਾਨਕ ਉਸ ਨੇ ਸਵਾਲ ਕਰ ਮਾਰਿਆ,

ਤੂੰ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਵਧੀਆ ਚਿੱਪੀ ਐਂ?”

ਮੈਂ? ...ਬਸ ਕੰਮ ਚਲਾ ਲੈਨਾਂ

ਉਸ ਦਾ ਸਵਾਲ ਅਜੀਬ ਸੀਇਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੋਰ ਕੋਈ ਉਤਰ ਮੈਂ ਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਾਂ ਸਕਦਾਉਸ ਨੇ ਫਿਰ ਕਿਹਾ,

ਮੇਰਾ ਨਾਂ ਜੇਮਜ਼ ਐ, ਇਸੇ ਰੋਡ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਸਤਾਨਵੇਂ ਨੰਬਰ ਵਿਚ ਰਹਿੰਨਾਂ, ਕਦੇ ਮੈਂ ਵੀ ਚਿੱਪੀ ਹੋਇਆ ਕਰਦਾ ਸਾਂ

ਨਹੀਂ ਜੇਮਜ਼, ਤੂੰ ਅੱਜ ਵੀ ਚਿੱਪੀ ਐਂ, ਜਿਹੜਾ ਇਕ ਵਾਰੀ ਚਿੱਪੀ ਬਣ ਗਿਆ ਉਹ ਸਦਾ ਚਿੱਪੀ ਰਹਿੰਦਾ

ਨਹੀਂ ਨੌਜਵਾਨ, ਹੁਣ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਬੁੱਢਾ ਹੋ ਚੁਕਿਆਂ

ਉਸ ਨੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜੀ ਸੋਟੀ ਦਿਖਾਂਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾਇਕ ਪਲ ਰੁਕ ਕੇ ਫਿਰ ਬੋਲਿਆ,

ਮੈਂ ਹੇਠਾਂ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾਂ, ਉਹ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਤੈਨੂੰ ਜਾਣਦਾ, ਉਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਬਾਰੇ ਦਸਿਆ ਕਿ ਤੂੰ ਵਧੀਆ ਕਾਰੀਗਰ ਐਂ, ਪਰ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਉਹਦਾ ਕੰਮ ਦੇਖੇ ਬਿਨਾਂ ਵਧੀਆ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦਾ, ਸੋ ਨੌਜਵਾਨ, ਮੈਂ ਕਦੇ ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹਾਂਗਾ

ਚੰਗਾ ਜੇਮਜ਼, ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਉਸ ਸਾਈਟ ਤੇ ਲੈ ਚਲਾਂਗਾ ਜਿਥੇ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਚਲਦਾ ਹੋਇਆ

ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਧਰੇ ਗਵਾਚਦਾ ਕਹਿਣ ਲਗਿਆ,

ਮੇਰੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਵੀ ਲੋਕ ਦੂਰੋਂ ਦੂਰੋਂ ਦੇਖਣ ਆਇਆ ਕਰਦੇ ਸਨ

-----

ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਜੇਮਜ਼ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਇਕ ਫਾਈਲ ਫੜੀ ਹੋਈ ਸੀਉਹ ਫਾਈਲ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਦਿਖਉਣ ਲੱਗਿਆਇਸ ਵਿਚ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਸਨਕਿਧਰੇ ਜੇਮਜ਼ ਵੱਡੀ ਸਾਰੀ ਇਮਾਰਤ ਤੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਹਥੌੜਾ ਫੜੀ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ, ਕਿਧਰੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕੰਮ ਵਿਚ ਮਸਰੂਫ਼ ਸੀ, ਕਿਧਰੇ ਅਫ਼ਸਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀਕੁਝ ਕੁ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਕਤਰਨਾਂ ਵੀ ਸਨ ਜਿਹਨਾਂ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਸੀਇਹ ਸਭ ਉਸ ਦੇ ਚੰਗੇ ਚਿੱਪੀ ਹੋਣ ਦਾ ਪ੍ਰਮਾਣ ਸਨਮੈਨੂੰ ਜ਼ਰਾ ਕੁ ਹੈਰਾਨੀ ਵੀ ਹੋਈ ਕਿ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਇਹ ਇਵੇਂ ਫਾਈਲ ਮੈਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਫੜੀ ਫਿਰਦਾ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ

-----

ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ ਵੱਡੇ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨਸਭ ਨੂੰ ਆਪੋ ਆਪਣਾ ਕਮਰਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀਘਰ ਦੇ ਨਾਲ ਪਈ ਥਾਂ ਤੇ ਘਰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਨਕਸ਼ਾ ਪਾਸ ਕਰਾਇਆ ਤੇ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ ਇੱਟਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਕਿਸੇ ਵਾਕਿਫ਼ ਰਾਜ ਤੋਂ ਕਰਵਾ ਲਿਆਲੱਕੜ ਦਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪ ਹੀ ਕਰਨਾ ਸੀਇਕ ਦਿਨ ਮੈਂ ਜੇਮਜ਼ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਦੇਖਣ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿਤਾਜੇਮਜ਼ ਆਇਆਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਬੈਠਣ ਲਈ ਕੁਰਸੀ ਦਿੱਤੀ ਪਰ ਉਹ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਨਾ ਬੈਠਿਆ, ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਖੜ੍ਹ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲੱਗਿਆਮੈਂ ਚੁੱਪ-ਚਾਪ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾਮੈਂ ਹੱਥਲਾ ਕੰਮ ਮੁਕਾ ਕੇ ਰੁਕਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਬੋਲਿਆ,

ਚੰਗੇ ਚਿੱਪੀ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਵੱਡਾ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਵਿਚ ਹੈ, ਚੰਗਾ ਚਿੱਪੀ ਉਹ ਜੋ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰੇ

ਫਿਰ ਉਹ ਮੇਰੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਛੋਹ ਛੋਹ ਕੇ ਦੇਖਣ ਲਗਿਆਫਿਰ ਬਹੁਤਾ ਕੁਝ ਕਹੇ ਬਿਨਾਂ ਚਲੇ ਗਿਆ

ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਕੰਮ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਆਉਂਦਾ ਰਿਹਾਇਕ ਪਾਸੇ ਖੜ੍ਹਾ ਮੈਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਰਹਿੰਦਾਘਰ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਨਵੇਂ ਬਣੇ ਕਮਰਿਆਂ ਵਿਚ ਘੁੰਮ-ਘੁੰਮ ਕੇ ਦੇਖਣ ਲਗਿਆਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ਉਪਰ ਉਂਗਲਾਂ ਫੇਰਦਾ, ਫੱਟਿਆਂ ਨੂੰ ਦਮ ਦੇ ਦੇ ਕੇ ਦੇਖਦਾਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਰੀਖਣ ਕਰਕੇ ਕਹਿਣ ਲਗਿਆ,

ਬਹੁਤ ਖ਼ੂਬ! ਅਜਕਲ ਵਧੀਆ ਚਿੱਪੀ ਮਿਲਦੇ ਹੀ ਕਿੱਥੇ ਨੇ, ਅਜਕਲ ਕਾਓ-ਬੁਆਏ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੇ ਚਿੱਪੀ ਘੱਟ ਆ ਪਰ ਨੌਜਵਾਨ ਤੇਰੇ ਕੰਮ ਦਾ ਕੋਈ ਮੁਕਾਬਲਾ ਨਹੀਂਤੇਰਾ ਪਿਓ ਵੀ ਅਜ ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਦੇਖੇਗਾ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋਵੇਗਾ, ਤੇਰੇ ਤੇ ਮਾਣ ਕਰੇਗਾ

ਜੇਮਜ਼, ਉਹ ਵਾਕਿਆ ਹੀ ਬਹੁਤ ਮਾਣ ਕਰਦਾ ਪਰ ਉਹ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਹੈ ਨਹੀਂ

ਓਹ ਸੌਰੀ!

ਕਹਿੰਦਿਆਂ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਛਾਤੀ ਉਪਰ ਕਰੌਸ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਬਣਾਇਆਉਸ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਭਾਈਏ ਦੀ ਬਹੁਤ ਯਾਦ ਆਈਜਿਸ ਦਿਨ ਮੇਰਾ ਆਰੀ ਫੜਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਦੇਖ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਗਲ਼ ਨਾਲ ਲਾਇਆ ਸੀ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇ ਕਾਰਨ ਹੀ ਅੱਜ ਮੈ ਇਥੇ ਹਾਂਕਾਸ਼! ਅਜ ਭਾਈਆ ਜਿਉਂਦਾ ਹੁੰਦਾ!

-----

ਇਕ ਦਿਨ ਸਵੇਰੇ ਵੇਲੇ ਸਿਰ ਹੀ ਜੇਮਜ਼ ਨੇ ਸਾਡਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਆ ਖੜਕਾਇਆਮੈਂ ਕੰਮ ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸਾਂਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਜੇਮਜ਼ ਇਕ ਰੇਹੜੀ ਲਈ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀਰੇਹੜੀ ਪੁਰਾਣੇ ਸੰਦਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਸੀਮੈ ਪੁੱਛਿਆ,

ਜੇਮਜ਼ ਇਹ ਕੀ?”

ਨੌਜਵਾਨ, ਇਹ ਮੇਰੇ ਉਹ ਸੰਦ ਆ ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ ਮੇਰਾ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਸਾਥ ਨਿਭਾਇਆ, ਮੈਂ ਕਦੇ ਆਪਣਾ ਸੰਦ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ, ਕਈ ਲੋਕ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਇਹ ਸੰਦ ਮੰਗਦੇ ਰਹੇ ਪਰ ਮੇਰੀ ਤਮੰਨਾ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਵਧੀਆ ਕਾਰੀਗਰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਹੀ ਦੇਵਾਂਗਾ ਇਹ ਸਭ, ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਕੋਈ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ ਇਸ ਲਈ ਨੌਜਵਾਨ ਇਹਨਾਂ ਸੰਦਾਂ ਨੂੰ ਕਬੂਲ ਕਰ

-----

ਮੈਂ ਰੇਹੜੀ ਵਿਚ ਪਏ ਸੰਦਾਂ ਵਲ ਦੇਖਿਆ, ਪੁਰਾਣੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਸਨਮੇਰੇ ਕੋਲ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸੰਦ ਸਨ ਤੇ ਸਨ ਵੀ ਅਧੁਨਿਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਬਿਜਲਈ ਸੰਦਇਹ ਪੁਰਾਣੇ ਸੰਦ ਮੇਰੇ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਸਨ ਆਉਣੇ, ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਜਗਾਹ ਹੀ ਘੇਰਨੀ ਸੀਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਘਰ ਵਿਚ ਖਿੱਲਰੇ ਸੰਦਾਂ ਕਾਰਨ ਲੜਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਵੱਜਦੇ ਫਿਰਦੇ ਸਨਮੈ ਕਿਹਾ,

ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਅਫਸੋਸ ਐ ਜੇਮਜ਼ ਕਿ ਤੇਰੇ ਇਹ ਸੰਦ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਲੈ ਸਕਾਂਗਾ

ਕਿਉਂ?”

ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬਹੁਤ ਵਾਧੂ ਸੰਦ ਹੈਗੇ

ਨੌਜਵਾਨ, ਆਪਣੇ ਕਿੱਤੇ ਵਿਚ ਵੀ ਕਦੇ ਸੰਦ ਵਾਧੂ ਹੋਏ ਆ

ਜੇਮਜ਼, ਇਕ ਕਾਰਨ ਹੋਰ ਵੀ ਆ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸੰਦਾਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ, ਦੂਜੇ ਕਾਰੀਗਰ ਦੇ ਸੰਦਾਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਿਆਂ ਉਹ ਸਫ਼ਾਈ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ ਜਿਹੜੀ ਆਪਣੇ ਸੰਦਾਂ ਨਾਲ ਆਉਂਦੀ ਆ

ਇਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਹੱਦ ਤਕ ਸਹਿਮਤ ਆਂ, ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸੰਦਾਂ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਮਾਲਕ ਮਿਲ ਗਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ

ਆਖਦਾ ਹੋਇਆ ਉਹ ਰੇਹੜੀ ਧੱਕਦਾ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਜਾਂਦੇ ਨੂੰ ਦੂਰ ਤਕ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ

-----

ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜੇਮਜ਼ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਤਾਂ ਦੂਰੋਂ ਹੱਥ ਹਿਲਾ ਕੇ ਹੈਲੋ ਕਹਿ ਦਿੰਦਾ ਪਰ ਕਦੇ ਰੁਕ ਕੇ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰਦਾਫਿਰ ਕਈ ਦਿਨ ਤਕ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਹੀ ਨਾਮੇਰੇ ਆਉਣ ਜਾਣ ਦਾ ਵਕਤ ਕਦੇ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦਾਇਕ ਦਿਨ ਸਾਡੀ ਗਵਾਂਢਣ ਮਾਗਰੇਟ ਕਹਿਣ ਲਗੀ,

ਜਿਹੜਾ ਬੁੱਢਾ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਆਇਆ ਕਰਦਾ ਸੀ ਉਹਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ

ਮੈਨੂੰ ਧੱਕਾ ਜਿਹਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆਵੈਸੇ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਉਮਰ ਤੁਰ ਜਾਣ ਦੀ ਹੈ ਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੇਰਾ ਉਸ ਨਾਲ ਜਿੰਨਾ ਕੁ ਵਾਹ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਉਦਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਫੀ ਸੀਮੈਨੂੰ ਇਹ ਤਾਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇਮਜ਼ ਸਾਡੇ ਵਾਲੀ ਰੋਡ ਤੇ ਸਤਾਨਵੇਂ ਨੰਬਰ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿਚ ਹੋਰ ਕੌਣ ਕੌਣ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਤਾਮੈਂ ਆਪਣਾ ਦੁੱਖ ਕਿਸ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰ ਸਕਾਗਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਉਂਦੀਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਤਾਂ ਹੋਵੇਗਾ ਹੀ, ਮੈਂ ਜਾ ਜੇਮਜ਼ ਦੇ ਘਰ ਦੀ ਘੰਟੀ ਜਾ ਖੜਕਾਈਇਕ ਬੁੱਢੀ ਔਰਤ ਨੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆਮੈਂ ਕਿਹਾ,

ਮੈਂ ਜੇਮਜ਼ ਦਾ ਦੋਸਤ ਆਂ, ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਈ ਪਤਾ ਚੱਲਿਆ ਕਿ ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ, ਕੀ ਉਹ ਬਿਮਾਰ ਸੀ?”

ਅੰਦਰ ਲੰਘ ਆ, ...ਉਹ ਖ਼ਾਸ ਬਿਮਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਉਮਰ ਦਾ ਕਲੌਕ ਰੁਕਦਾ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਸੋਚਦੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਵਾਂਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਮਜ਼ਬੂਤ ਮਨੁੱਖ ਸੀ ਪਰ ਚਲੇ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਗਿਆ, ਉਹ ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਦਿਲ ਨੂੰ ਲਾ ਲੈਂਦਾ ਸੀਬਸ ਸੈਟੀ ਤੇ ਬੈਠਾ ਬੈਠਾ ਲੁੜਕ ਗਿਆ

ਬਹੁਤ ਠੰਡੇ ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਸੀ ਜੇਮਜ਼

ਹਾਂ, ਇੰਨੇ ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ, ਸਾਡੀ ਬਹੁਤੀ ਲੜਾਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦੀ, ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਨਾ ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਉਹ ਦਿਲ ਨੂੰ ਲਾ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਦਸਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ

ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਕਾਰੀਗਰ ਸੀ ਉਹ

ਹਾਂ, ਉਹ ਚਿੱਪੀ ਸੀ, ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਉਸ ਦਾ ਕੋਈ ਮੁਕਾਬਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਮਾਰਤਸਾਜ਼ੀ ਵਿਚ ਉਸ ਦਾ ਵੱਡਾ ਨਾਂ ਸੀਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਪੈਸਾ ਕਮਾਇਆਜੇਮਜ਼ ਨੂੰ ਇਕੋ ਝੋਰਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਕੋਈ ਚਿੱਪੀ ਨਾ ਬਣਿਆ, ਉਸ ਦੇ ਕਿੱਤੇ ਨੂੰ ਨਾ ਅਪਣਾਇਆ

ਇਹ ਤਾਂ ਹਰ ਬਾਪ ਨੂੰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ

ਇਕ ਝੋਰਾ ਹੋਰ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ

ਉਹ ਕਿਹੜਾ?”

ਜੇਮਜ਼ ਨੇ ਜਿਹਨਾਂ ਸੰਦਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਨਾਂ ਕਮਾਇਆ ਸੀ ਉਹ ਇਹ ਸੰਦ ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਚਿੱਪੀ ਨੂੰ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦਾ ਹੋਵੇ, ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਕੋਈ ਮਿਲਿਆ ਨਹੀਂ ਜਦ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਜੇਮਜ਼ ਦੇ ਸੰਦ ਲੈਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਬਸ ਉਸੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਜੇਮਜ਼ ਉਦਾਸ ਰਹਿਣ ਲਗਿਆ ਸੀ

ਮੈਨੂੰ ਜਾਪਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਭਾਈਏ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ

******

ਸਮਾਪਤ

4 comments:

सुभाष नीरव said...

ਤਨਦੀਪ ਜੀ, ਤੁਸੀਂ ਆਰਸੀ ਰਿਸ਼ਮਾਂ 'ਚ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਬਹੁ ਚਰਚਿਤ ਲੇਖਕ ਹਰਜੀਤ ਅਟਵਾਲ ਜੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ "ਚਿੱਪੀ" ਛਾਪੀ, ਮੈਨੂ ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਲਗਿਆ. ਮੈਨੂ ਇਹ ਵੀ ਜਾਣਕੇ ਬੇਹਦ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੇਹਦ ਚਰਚਿਤ ਹੋਏ ਨਾਵਲ "ਰੇਤ" ਨੂੰ ਲੜੀਵਾਰ ਛਾਪਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ. ਹਰਜੀਤ ਅਟਵਾਲ ਮੇਰੇ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਿਯ ਲੇਖਕ ਹਨ. ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾ ਦੀਯਾਂ ਕਈ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਹਿੰਦੀ ਵਿਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਹੈ. ਹੁਣ ਵੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਵੀ ਤੋਂ ਨਵੀ ਕਹਾਣੀ ਪੜ੍ਹਨ ਨੂੰ ਉਤਾਵਲਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ. ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਵਲ 'ਰੇਤ' ਦਾ ਹਿੰਦੀ ਵਿਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜੋ ਪੁਸਤਕ ਰੂਪ ਵਿਚ ਹੀ ਨਹੀ ਛਾਪਿਆ ਬਲਕਿ 'ਸ੍ਰਿਜਨ ਗਾਥਾ ' ਵੇਬ ਸਾਇਟ ਤੇ ਵੀ ਲੜੀਵਾਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਹੈ. ਇਸਤੋਂ ਅਲਾਵਾ 'ਸਵਾਰੀ' ਨਾਵਲ ਮੇਰੇ ਬਲੋਗ 'ਗਵਾਕ੍ਸ਼' ਵਿਚ ਅਤੇ 'ਸਾਉਥਾਲ' ਨਾਵਲ ਮੇਰੀ ਬਿਟਿਯਾ ਦੀਪ੍ਤੀ ਨੀਰਵ ਦੇ ਬਲੋਗ "ਅਨੁਵਾਦਘਾਰ" ਵਿਚ ਮੇਰੇ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਹੋਕੇ ਹਿੰਦੀ ਵਿਚ ਲੜੀਵਾਰ ਛਪ ਰਹੇ ਹਨ. ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਮਾਂ-ਬੋਲੀ ਵਾਸਤੇ ਜੋ ਕੰਮ ਅਪਨੇ ਬ੍ਲੋਗਾਂ ਰਹੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਉਹ ਆਣ ਵਾਲੇ ਸਮੈਯਾਂ ਵਿਚ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਏਗਾ. ਹਰਜੀਤ ਜੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ "ਚਿੱਪੀ" ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਕਹਾਣੀ ਹੈ. ਮੁਬਾਰਕ਼ ਤੁਹਾਨੂ ਤੇ ਹਰਜੀਤ ਜੀ ਨੂੰ.
ਸੁਭਾਸ਼ ਨੀਰਵ
09810534373

Unknown said...

ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਕਹਾਣੀ.

rupdaburji said...

Atwal Sahib aapdi kahani 'chipi' ne man te dunga asar kita.-Rup Daburji

rupdaburji said...

Atwal Sahib nawane rang di kahani'chipi' rachan li mubarq-Rup daburji