ਆਰਸੀ ਰਿਸ਼ਮਾਂ ਤੇ ਨਵੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ....

ਤੁਹਾਡੇ ਧਿਆਨ ਹਿੱਤ

ਆਰਸੀ ਰਿਸ਼ਮਾਂ ਤੇ ਪੋਸਟ ਕੀਤੇ ਲੇਖਾਂ 'ਚ ਪ੍ਰਗਟਾਏ ਵਿਚਾਰ ਸਬੰਧਿਤ ਲੇਖਕ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਬੰਧ 'ਚ ਆਈਆਂ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਲਈ, ਉਹ ਖ਼ੁਦ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਅਤੇ ਜਵਾਬਦੇਹ ਹੋਵੇਗਾ। ਆਰਸੀ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦਾ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ਼ ਸਹਿਮਤ ਹੋਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸ਼ੁਕਰੀਆ।

Monday, August 16, 2010

ਮੇਜਰ ਮਾਂਗਟ - ਕੋਕੋਨਟ - ਕਹਾਣੀ – ਭਾਗ ਦੂਜਾ

ਕੋਕੋਨਟ

ਕਹਾਣੀ ਭਾਗ ਦੂਜਾ

ਲੜੀ ਜੋੜਨ ਲਈ ਉਪਰਲੀ ਪੋਸਟ ਭਾਗ ਪਹਿਲਾ ਜ਼ਰੂਰ ਪੜ੍ਹੋ ਜੀ।

ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਤੋਰ ਕੇ ਉਹ ਸੋਫੇ ਤੇ ਬੈਠੇ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝ ਗਏ ਸਨਨਿਆਣੇ ਬੇਸਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਉੱਤਰ ਗਏ ਸਨ, ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਥਾਂ ਖੇਡਣ ਲਈਅਜੇ ਵੀ ਸਮਾਨ ਥਾਂ ਥਾਂ ਖਿੰਡਿਆ ਪਿਆ ਸੀਬਲਦੇਵ ਅਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਿੱਚ ਸਵਾਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪੈ ਰਹੀਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪਹਿਲਾਂ ਬਣੀ ਚਾਹ ਗਰਮ ਕਰ ਲਿਆਈਬਲਦੇਵ ਨੇ ਗੱਲ ਫੇਰ ਤੋਰ ਲਈ, “ਤੂੰ ਨੱਥੂ ਚੱਕ ਵਾਲੇ ਦਿਆਲੇ ਨੂੰ ਨੀ ਜਾਣਦੀਐਥੇ ਤਾਂ ਉਹ ਕਨੇਡਾ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਪੀ ਪੀ ਕੋਸਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਪਰ ਇੰਡੀਆ ਜਾ ਕੇ ਸਰਦਾਰ ਦਿਆਲ ਸਿੰਘ ਕਨੇਡਾ ਵਾਲੇ ਅਖਵਾਉਂਦਾ ਹੈਗੁਰਦਵਾਰੇ ਭਾਵੇਂ ਪੰਜ ਰੁਪਈਏ ਦੀ ਦੇਗ ਕਰਵਾਵੇ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ ਤੇ ਪੈਸੇ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਨਾਂ ਪਿੱਛੇ ਕਨੇਡਾ ਦੀ ਪੂਛ ਲਾਉਣੀ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਦਾਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੱਖਾ ਲਗਵਾ ਕੇ ਵੀ ਸੇਵਾ ਕਰਵਾਈ ਸ; ਦਿਆਲ ਸਿੰਘ ਕਨੇਡਾ ਵਾਲੇ ਨੇਲਿਖਵਾਇਆਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਾਹੁਣਾ ਜੋ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਤਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਹਾਸੇ ਵਾਲੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਾਉਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪਿੰਡ ਜਾਕੇ ਰੌਲ਼ਾ ਪਾਇਆ ਕਰੇ ਡੋਰਾਂ ਬੰਦ ਰੱਖੋ ਅੰਦਰ ਡਸਟਾਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਨੇਕਦੇ ਕਿਹਾ ਕਰੇ ਰੋਡਾਂ ਟੁੱਟੀਆਂ ਨੇ, ਸਾਰੇ ਕੰਟਰੀ ਚੋਂ ਹੀ ਗੰਦੀਆਂ ਸਮੈੱਲਾਂ ਮਾਰਦੀਆਂ ਨੇਜੋ ਏਥੇ ਪਲਾਜ਼ਿਆਂ ਚ ਕੁੜਤਾ ਪਜਾਮਾ ਪਾਕੇ ਤੁਰਿਆ ਫਿਰਦਾ ਸੀ ਉੱਥੇ ਗਰਮ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਕੀ ਕੋਟ ਪੈਂਟ ਚੜ੍ਹਾਈ ਰੱਖਦਾ

-----

ਅਜੇ ਉਹ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਹੀ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਬਲਦੇਵ ਦੋ ਦੋਨੋ ਸਾਲ਼ੇ ਦਾਰਾ ਅਤੇ ਕੀਤੂ ਮਹਾਰਾਜ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਗੁਰਦੁਵਾਰੇ ਛਡਵਾ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਆ ਗਏਪਿਛਲੇ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਉਹ ਹੀ ਭੱਜੇ ਨੱਸੇ ਫਿਰ ਰਹੇ ਸਨਉਨਾਂ ਲਈ ਤਾਂ ਅੱਜ ਰੀਲੈਕਸ ਹੋਣ ਦਾ ਦਿਨ ਸੀਬਲਦੇਵ ਨੇ ਹੀ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਨਾਲੇ ਗੱਲਾਂ ਮਾਰਾਂਗੇ ਤੇ ਨਾਲੇ ਪਾਰਟੀ ਕਰਾਂਗੇ

-----

ਦਿਨ ਢਲਣ ਤੇ ਬਲਦੇਵ ਨੇ ਸਵਰਨੇ ਅਤੇ ਸ਼ਿੰਦਰ ਨੂੰ ਫੋਨ ਵੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾਸਵਰਨਾ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਆਉਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਤਲ ਘਰ ਦੀ ਕੱਢੀ ਹੋਈ ਦੀ ਵੀ ਲੈ ਆਇਆਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ ਸੀ ਅੱਛਾ ਆਪਣੇ ਲੋਕ ਹੁਣ ਏਥੇ ਆ ਕੇ ਵੀ ਕੱਢਣ ਲੱਗ ਪਏ ਨੇਕੀਤੂ ਭੈਣ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਹੱਸਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ ਉਧਰ ਲੀਡਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਕੈਲੇਫੋਰਨੀਆਂ ਬਣਾ ਦੇਣਾ ਏਂ ਤੇ ਏਧਰ ਇਹ ਧਾਰੀ ਬੈਠੇ ਨੇ ਕਿ ਕਨੇਡਾ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਬਣਾ ਕੇ ਛੱਡਣਾ ਹੈ।

.............

ਤਾਂ ਬਲਦੇਵ ਬੋਲਿਆ ਫੇਰ ਦਵਿੰਦਰ ਵਰਗੇ ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਕੇ ਰਹਿਣਗੇ?”

..............

ਦਾਰੇ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਨਿੱਕਲਿਆ ਚੰਦ ਤੇਇੱਕ ਕੰਪਨੀ ਉੱਥੇ ਪਲਾਟ ਵੇਚਦੀ ਆਕਹੋ ਦਵਿੰਦਰ ਭਾਜੀ ਨੂੰ ਅਜੇ ਉੱਥੇ ਕੋਈ ਪੰਜਾਬੀ ਨਹੀਂ ਗਿਆ, ਲੈ ਲੈਣਸਾਰੇ ਜਾਣੇ ਹਾਸੇ ਨਾਲ ਲੋਟ ਪੋਟ ਹੁੰਦੇ ਰਹੇ ਤੇ ਗੱਲਾਂ ਚ ਗੱਲ ਨਿੱਕਲਦੀ ਰਹੀ

-----

ਪਾਠ ਦਾ ਥਕੇਵਾਂ ਲਾਹੁਣ ਲਈ ਮਹਿਮਾਨ ਗੈਸਟ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਜੁੜ ਬੈਠੇਬਲਦੇਵ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਵਨੀਤ ਅਤੇ ਸੋਨੂੰ ਪਾਣੀ ਧਾਣੀ ਧਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾਪਰ ਦੋਨੋ ਬੱਚੇ ਵੀਡੀਉ ਗੇਮ ਨੂੰ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦਾ ਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੈ ਰਹੇਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਮਸਾਂ ਹੀ ਟੀ ਵੀ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਤੇ ਖੇਡਣ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਸੀਬਲਦੇਵ ਨੇ ਦਾਰੂ ਦੀ ਬੋਤਲ ਦੇ ਨਾਲ ਸਵੇਰ ਦੇ ਬਚੇ ਪਕੌੜੇ, ਰਾਇਤਾ ਅਤੇ ਸਲਾਦ ਵੀ ਟੇਬਲ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆਫੇਰ ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਕੌਲੀ ਵਿੱਚ ਕੱਟਿਆ ਹੋਇਆ ਬਚਦਾ ਖੋਪਾ ਵੀ ਰੱਖ ਲਿਆਦਾਰੇ ਅਤੇ ਕੀਤੂ ਦਾ ਹਾਸਾ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਫੁੱਟਿਆਭਾਅ ਜੀ ਕੋਕੋਨਟ ਨੂੰ ਵੀ ਸੱਦ ਲੈਂਦੇਹੋਰ ਨੀ ਤਾਂ ਦੋ ਘੜੀ ਗੱਲਾਂ ਹੀ ਸੁਣਦੇਫੱਨ ਸ਼ੱਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ?”

............

ਸ਼ਿੰਦਰ ਬੋਲਿਆ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਪਾ ਦਿੰਦੇ ਕਿ ਦੇਸੀ ਸ਼ਰਾਬ ਇਹ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਬੱਸ ਫੇਰ ਸੁਣੀ ਜਾਂਦੇ ਉਹਦਾ ਲੈਕਚਰਆਪਾ ਦੇਸੀ ਪੀਈ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਉਹ ਦੇਸੀਆਂ ਪਿੱਛੇ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾਅਪਣੀ ਸ਼ਕਲ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਕਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਦੇਖੀ ਨਹੀਂਉਸ ਦਾ ਵਸ ਚੱਲੇ ਤਾਂ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਹੀ ਬਦਲਵਾ ਲਵੇਪਰ ਵਸ ਨਹੀਂ ਚੱਲਦਾ ਵਿਚਾਰਾ ਕਰੇ ਕੀ।

..............

ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਸਮਝਣ ਵਾਲੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਨਿਆਣਿਆਂ ਲਈ ਬੁਝਾਰਤ ਹਨਨਾ ਤਾਂ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੰਡੀਅਨ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਮਿਕਸ ਹੋਣ ਦਿੰਦੇ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਗੋਰਿਆਂ ਕਾਲ਼ਿਆਂ ਨਾਲਤਾਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾ ਦੇ ਬੱਚੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੱਛਮੀ ਵੀ ਨਾ ਹੋ ਜਾਣਬਲਦੇਵ ਨੇ ਗੱਲ ਅੱਗੇ ਤੋਰੀ

................

ਸਵਰਨਾ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਡਬਲ ਸਟੈਂਡਰਡ ਹੈਮੁਸਲਿਮ ਭਾਈਚਾਰਾ ਵੀ ਊ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਨੇਡੀਅਨ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਪਰ ਲੜਕੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਉਹ ਪਿਛਾਂਹ ਵਾਲੀ ਨੀਤੀ ਹੀ ਅਪਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।

.............

ਕੀਤੂ ਨੇ ਗੱਲ ਗੁਰਦੁਵਾਰਿਆ ਵਲ ਮੋੜ ਦਿੱਤੀ ਹੁਣ ਦੇਖ ਲਉ ਗੁਰਦੁਵਾਰੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਬੰਦਾ ਜਿੱਡਾ ਮਰਜੀ ਗੁਣੀ ਗਿਆਨੀ ਹੋਵੇ ਪਰ ਉਨੇ ਦਾੜੀ ਕੱਟੀ ਹੋਵੇ ਅਗਲੇ ਸਟੇਜ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨੀ ਢੁੱਕਣ ਦਿੰਦੇਪਰ ਜੇ ਕੋਈ ਗੋਰੀ ਜਾਂ ਗੋਰਾ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਆ ਜਾਵੇ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਸਿਗਰਟਾਂ ਵੀ ਪੀਂਦਾ ਹੋਵੇ ਤੇ ਪਹਿਲੇ ਪ੍ਰਗਰਾਮ ਵਿੱਚ ਵਾਈਨ ਦਾ ਗਲਾਸ ਪੀ ਕੇ ਵੀ ਆਇਆ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਚਾਪਲੂਸੀ ਦੀਆਂ ਸਭ ਹੱਦਾਂ ਟੱਪ ਜਾਂਦੇ ਨੇਇਹ ਦੋਗਲਾਪਣ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਹੀ ਹੈ।

................

ਦਾਰਾ ਬੋਲਿਆ ਚੱਲੋ ਛੱਡੋ ਇਬ ਬਹਿਸ ਕੋਈ ਦੋਗਲਾ ਜਿਹਾ ਗੀਤ ਸਣਾਉ ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਰੀਮਿਕਸਥੋੜ੍ਹਾ ਪਾਰਟੀ ਖਿੜੇ।

------

ਫੇਰ ਪੈੱਗ ਵਰਤਾਏ ਜਾਣ ਲੱਗੇਗੱਲਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਹੋਰ ਉੱਚੀ ਹੋ ਗਈਨਵੇਂ ਘਰ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਜੋਬਨ ਤੇ ਸੀਗੱਲਾਂ ਗੁਰਦੁਵਾਰਿਆਂ, ਸਿਆਸੀ ਗਲਿਆਰਿਆ ਚੋਂ ਘੁੰਮਦੀਆਂ ਕਦੇ ਸਥਾਨਕ ਮੀਡੀਏ ਵਲ ਅਤੇ ਕਦੇ ਕਦੇ ਭਾਰਤੀ ਕਮਿਊਨਟੀ ਵਲ ਸੇਧਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂਨਿਚੋੜ ਇਹ ਕੱਢਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਸਾਡੀ ਹਰ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬੇਲੋੜਾ ਦਿਖਾਵਾ ਹੈਪਾਰਟੀਆਂ, ਗੁਰਦੁਵਾਰੇ, ਆਖੰਡਪਾਠ ਸਭ ਦਿਖਾਵਾ ਹਨ

------

ਸ਼ਿੰਦਰ ਤਾਂ ਏਥੋਂ ਤੱਕ ਵੀ ਕਹਿ ਗਿਆ ਕਿ ਬਲਦੇਵ ਦਾ ਆਖੰਡਪਾਠ ਵੀ ਸਿਰਫ਼ ਦਿਖਾਵਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਨਵਾਂ ਘਰ ਦਿਖਾ ਸਕੇਸਵਰਨਾ ਬੋਲਿਆ ਯਾਰ ਇਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਦਾਰੂ ਚੜ੍ਹ ਜਾਵੇ ਬਾਈ ਦਾ ਘਰ ਤਾਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖ ਲਈਏ

-----

ਹੁਣ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਗਲਾਸ ਪਕੜੀ ਸਭ ਬਲਦੇਵ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਦਿਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਆਹ ਸਰੈਮਿਕ ਟਾਇਲਾਂ ਤੇ ਮਾਰਬਲ,ਔਹ ਸਕਾਈ ਲਾਈਟ ਆਹ ਜਕੂਜ਼ੀ ਟੱਬ, ਔਹ ਘੁੰਮਵੀਆਂ ਪੌੜੀਆਂ ਤੇ ਆਹ ਸਟੀਲ ਅਪਲਾਇਸੰਸਹਰ ਗੱਲ ਚੀਜ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਉਹ ਮਾਣ ਨਾਲ ਉੱਚਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀਜਿਵੇਂ ਕਨੇਡਾ ਆ ਕੇ ਉਸਦਾ ਕੱਦ ਵਧ ਗਿਆ ਹੋਵੇਕੀਤੂ ਭੱਜ ਕੇ ਚਿਕਨ ਅਤੇ ਗੋਟ ਮੀਟ ਵੀ ਫੜ ਲਿਆਇਆ ਸੀਘਰ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦੂਰ ਬਣੀ ਉਸੇ ਮੀਟ ਸ਼ੌਪ ਤੋਂ ਜਿੱਥੇ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਕਿ ਡੋਡੇ ਵੀ ਮਣਾਂ ਮੂੰਹੀ ਵੇਚੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨਕਿਉਂਕਿ ਨਵੇਂ ਏਰੀਏ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਟਰੱਕਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਵਧੇਰੇ ਘਰ ਲਏ ਸਨਮੀਟ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਏਦਾਂ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟ ਹੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ

-----

ਮੁਰਗੇ ਦੀ ਮਹਿਕ ਨੇ ਧੂਫ਼ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਧੋਅ ਸੁੱਟਿਆਸ਼ਰਾਬ ਅਤੇ ਮੀਟ ਦੀ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਨੇ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਚੱਲ ਰਹੇ ਧਾਰਮਿਕ ਮਹੌਲ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾਹੁਣ ਭੰਗੜਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਸੀਬੱਚੇ ਕੀ ਦੇਖਦੇ ਹੋਣਗੇ ਜਾ ਕੀ ਸਿੱਖਦੇ ਹੋਣਗੇ, ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਸੋਚਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀਸਾਰੇ ਪੰਜਾਬੀ ਏਦਾਂ ਹੀ ਤਾਂ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿਹੜਾ ਕੋਈ ਨਵੀਂ ਗੱਲ ਸੀ

.............

ਫੇਰ ਕੀਤੂ ਬੋਲਿਆ ਭਾਅ ਜੀ ਇਸ ਵੀਕੈਂਡ ਤੇ ਬਹੁਤੇ ਖੰਡਪਾਠ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਹੋਏ ਸੀਸੜਕਾਂ ਕਾਰਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਪਈਆਂ ਸੀਲੰਘਣ ਨੂੰ ਵੀ ਰਸਤਾ ਨ੍ਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲਦਾਆਪਣੀਆਂ ਕਾਰਾਂ ਚ ਲੜਕਦੇ ਖੰਡਿਆਂ ਤੋਂ ਹੀ ਪਛਾਣ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦੈ ਸਾਰੇ ਘਰ ਮੋਸਟਲੀ ਆਪਣੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨੇ ਈ ਲੈ ਲਏ ਆ…”

............

ਫੇਰ ਸ਼ਿੰਦਰ ਬੋਲਿਆ ਤਾਂ ਹੀ ਤਾਂ ਹਰ ਦੂਜੀ ਤੀਜੀ ਸਟਰੀਟ ਤੇ ਪਾਠੀ ਕਛਹਿਰੇ ਪਾਈਂ ਘੁੰਮਦੇ ਫਿਰਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ਇੱਕ ਗੋਰਾ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਸਕਰਟਾਂ ਵਾਲੇ ਬੰਦੇ ਵੀ ਸਿੱਖ ਕਮਿਉਨਟੀ ਨਾਲ ਰਿਲੇਟਡ ਨੇਭਰਾਵਾ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਹਾਸਾ ਨਾ ਰੁਕੇਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਇਹ ਸਕਰਟਾਂ ਨਹੀਂ ਬਿੱਗ ਬਿੱਗ ਬਿੱਗ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਨੇਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਝ ਹੀ ਨਾ ਲੱਗੀ ਸਾਰੇ ਜਾਣੇ ਉਸ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ

..............

ਸਵਰਨ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਪੰਜ ਦਸ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਗੋਰਾ ਏਥੇ ਕੋਈ ਰੜਕਣਾ ਹੀ ਨਹੀਂਦਾਰਾ ਬਲਿਆ ਜਿਵੇਂ ਉੱਧਰ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਨਹੀਂ ਰੜਕਣਾਐਧਰ ਪੰਜਾਬੀ ਮਨਿਸਟਰ ਬਣਨਗੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਪੰਚ ਸਰਪੰਚ ਹੋਣਗੇ ਭਈਏ.।.

..............

ਤੂੰ ਤਾਂ ਯਾਰਾ ਕਪਾਟ ਖੋਲ੍ਹਤੇਪੰਜਾਬ ਤਾਂ ਖ਼ਤਮ ਆਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈਸਾਰਾ ਪੰਜਾਬ ਭਈਆਂ ਭਰ ਗਿਆਬੱਸ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਸਮਝਭਈਏ ਤਾਂ ਹੁਣ ਕਹਿੰਦੇ ਪੰਜਾਬੀ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਭਜਾਉਣ ਲੱਗ ਪਏਕੱਲ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਵੀ ਕਰਵਾਉਣ ਲੱਗ ਪੈਣਗੇ ਸ਼ਿੰਦਰ ਨੇ ਫਿਕਰ ਜ਼ਾਹਿਰ ਕੀਤਾ

...............

ਬਲਦੇਵ ਬੋਲਿਆ ਕਸੂਰ ਕੀਹਦਾ ਆ,ਅਸੀਂ ਵੀ ਤਾਂ ਲਾਈਨਾਂ ਬਣਾਈ ਅਮਰੀਕਾ ਕਨੇਡਾ ਨੂੰ ਤੁਰੇ ਆਉਂਦੇ ਆਂਬਾਹਰ ਆਉਣ ਲਈ ਜੋ ਵੀ ਦਾਅ ਲੱਗੇ ਲਾਉਂਦੇ ਹਾਂਜੇ ਪੰਜਾਬ ਖਾਲੀ ਹੋਊ ਤਾਂ ਹੋਰ ਕੋਈ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਆਊ ਹੀਗੋਰੇ ਵੀ ਫੇਰ ਏਵੇ ਸੋਚਦੇ ਹੋਣੇ ਆ ਕਿ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੁਲਕ ਕਿਉਂ ਆਏ ਹਾਂਵੋਟਾਂ ਚ ਕਿਉਂ ਖੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂਫੇਰ ਅਸੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਨਸਲਵਾਦੀ ਨੇਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਨਸਲਵਾਦੀ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪ ਹਾਂਆਪ ਤਾਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਕਨੇਡਾ ਚ ਤਰੱਕੀ ਵੀ ਕਰੀਏ ਤੇ ਮਨਿਸਟਰ ਵੀ ਬਣੀਏ ਪਰ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਸਰਪੰਚ ਕਿਤੇ ਭਈਆ ਨਾ ਬਣ ਜਾਵੇਦਰਅਸਲ ਅਸੀਂ ਦੋਗਲੇ ਆਇਕੱਲਾ ਦਵਿੰਦਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਹੀ ਕੋਕੋਨਟ ਹਾਂਅੰਦਰੋ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਤੇ ਬਾਹਰੋਂ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਬਲਦੇਵ ਨੂੰ ਸਰੂਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ

------

ਦਾਰੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਭਾਅ ਜੀ ਸੱਚ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਸਾਡਾ ਧਰਮ ਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਸਿਰਫ਼ ਪੈਸਾ ਹੈਪੈਸੇ ਲਈ ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂਟਰੱਕਾਂ ਵਾਲੇ ਡਰੱਗ ਦਾ ਗੇੜਾ ਲਾ ਰਾਤੋ ਰਾਤ ਅਮੀਰ ਹੋ ਵੱਡੇ ਘਰ ਲੈਣੇ ਚਾਹੁੰਦੇਅਖੌਤੀ ਸੇਵਾਦਾਰ ਗੋਲਕ ਦੀ ਮਾਇਆ ਹੜੱਪਣ ਲਈ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਿਰ ਪਾੜ ਰਹੇ ਨੇਕੋਈ ਡੋਡੇ ਵੇਚ ਕਿ ਤੇ ਕੋਈ ਜ਼ਮੀਰ ਵੇਚ ਕੇ ਅਮੀਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈਹਰ ਕੋਈ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਘਰ ਮੂਹਰੇ ਹੱਮਰ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਵੇਨਿਆਣੇ ਪੈਣ ਚਾਹੇ ਢੱਠੇ ਖੂਹ ਵਿੱਚਪੰਦਰਾਂ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨ ਬੇਹੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ ਖਾਂਦੇ ਅਗਲੇ ਘਰ ਨਹੀਂ ਵੜਦੇਗੋਰੇ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਏਨ੍ਹਾਂ ਸਾਡਾ ਕਲਚਰ ਖ਼ਰਾਬ ਕਰਤਾਬਾਈ ਦਵਿੰਦਰ ਦਰਅਸਲ ਗੋਰਿਆਂ ਦੀ ਬੋਲੀ ਹੀ ਤਾਂ ਬੋਲਦਾ ਹੈਸੱਚ ਤਾਂ ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹੈ।

------

ਸਵਰਨੇ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਜਿਆਦਾ ਹੀ ਚੜ੍ਹ ਗਈ ਸੀਉਸ ਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਉਂਦੀ ਕਿ ਅਗਲਾ ਪੈੱਗ ਘਰ ਦੀ ਕੱਢੀ ਹੋਈ ਦਾ ਲਾਵੇ ਜਾਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦਾ ਲਾਵੇਜਿਵੇਂ ਦੋ ਕਲਚਰ ਉਸ ਦੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਪਰੋਸੇ ਪਏ ਹੋਣਉਹ ਹੱਥ ਫੜੇ ਖੋਪੇ ਦੇ ਟੁੱਕੜੇ ਨੂੰ ਘੁਮਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਕਦੇ ਭੂਰਾ ਪਾਸਾ ਉੱਤੇ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਅਤੇ ਕਦੇ ਚਿੱਠਾ ਪਾਸਾਉਸਦੇ ਜ਼ਿਹਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਤਰਥੱਲੀ ਪੈ ਰਹੀ ਸੀਸਵਾਲ ਉੱਠ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਜਵਾਬ ਪੈਦਾ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ

------

ਬੱਚੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਚੋਰੀ ਅੱਖ ਨਾਲ ਗੈਸਟ ਰੂਮ ਚ ਝਾਤੀ ਮਾਰ ਜਾਂਦੇ ਕਿ ਪੀਣ ਦਾ ਸਿਲਸਲਾ ਅਜੇ ਮੁੱਕਿਆ ਹੈ ਕਿ ਨਹੀਂਪਰ ਹੁਣ ਤਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਕਲਚਰ ਸਿਖਉਣ ਬਾਰੇ ਬਹਿਸ ਚੱਲ ਪਈ ਸੀਸਵਰਨਾ ਪੁੱਛ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਹੜਾ ਕਲਚਰ ਕਿਸ ਕਲਚਰ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋਂ?” ਉਸਦੀ ਉੱਚੀ ਅਵਾਜ਼ ਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਕਿਤੇ ਪੀ ਕੇ ਬਹਿਸ ਹੀ ਨਾ ਪੈਣਉਸ ਨੇ ਬਲਦੇਵ ਨੂੰ ਹਾਕ ਮਾਰਰੋਟੀ ਤਿਆਰ ਹੈਦਾ ਹੁਕ਼ਮ ਸੁਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀਸਵਰਨੇ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਅਜੇ ਵੀ ਖੋਪੇ ਦੀ ਗਿਰੀ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਸੀਜਿਸ ਨੂੰ ਦੋਨੋ ਬੱਚੇ ਚੋਰੀ ਅੱਖ ਨਾਲ ਵੇਖ ਰਹੇ ਸਨਕੀਤੂ ਬੋਲਿਆ ਚਲੋ ਸਵਰਨ ਭਾਅ ਜੀ ਰੋਟੀ ਤਿਆਰ ਹੈਲੱਗਦਾ ਹੈ ਥੋਨੂੰ ਕੋਕੋਨੱਟ ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ ਹਾਸੇ ਦਾ ਫੁਹਾਰਾ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਫੁੱਟਿਆਤੇ ਡਗਮਗਾਉਂਦੇ ਕਦਮ ਡਾਈਨਿੰਗ ਟੇਬਲ ਵੱਲ ਹੋ ਤੁਰੇ

*****

ਸਮਾਪਤ


No comments: